به درخواست بازدیدکننده ی محترم آقای مسعود عزیز که در رابطه با رله مطلب درخواست کرده بودند این مطالب رو جمع آوری کردم و چکیده آن را جهت اطلاع در این پست قرار دادم تا چند روز آینده به طور مهندسی به تجزیه و تحلیل انواع کلید های دستی ، جیوه ای و ... تایمر ها ، انواع رله و راه اندازی آن ها، انواع موتورها و راه اندازی آن ها و دیگر موضوعات الکترونیک قدرت (power electronic) را بررسی خواهیم کرد .
امیدواریم مورد توجه شما قرار بگیرد )
رله های الکترو مغناطیسی (EMR )
رله ها بدون شک یکی از پر استفاده ترین ادوات کنترل در وضعیت می باشند . یک رله کلیدی است که به طریق الکتریکی عمل می نماید . رله به دو دسته تقسیم می گردند : رله های کنترل رله های قدرت . همچنین رله های خاص بیشتری موجود می باشند . رله های کنترل همان که از اسمشان پیداست برای کنترل مدارات قدرت پائین ویا دیگر رله ها پر استفاده ترین هستند . رله های کنترل در مدارات رله اتوماتیک به طور معمول یافت می شوند و در جائی است که یک سیگنال کوچک الکتریکی یک عکس العمل زنجیری متوالی توابع مختلف رله ها را قطع می نماید .
رله های قدرت گاهی اوقات کنتاکنور نامیده می شوند . رله قدرت ، اسب کار سیستم های الکتریکی بزرگ است . رله قدرت مقادیر بزرک قدرت را کنترل می نماید اما خودش با یک سطح قدرت کوجک و مطمئن عمل می نماید .بعلاوه برای افزایش اطمینان ، رله های قدرت هزینه را کاهش میدهند چرا که سیم های کنترل سبک از کلید کنترل به بوبین کنتاکتور قدرت وصل می گردند . رله های قدرت و کنترل یکسان دارای یک بوبین پیچیده شده دور یک هسته آهنی ، یک مجموعه از کنتاکت های ثابت و متحرک و بدنه می باشد .یک کلید معمولاً برای قطع و وصل جریان بوبین به کار می رود . وقتی جریان از بوبین عبور کند یک میدان مغناطیسی قوی ایجاد می گردد . این الکنرو مغناطیس هسته را می کشد و کنتاکت رله را برای ارتباط کنتاکت ثابت به پائین حرکت می دهد . حرکت فیزیکی هسته تنها با عبور جریان از بوبین واقع می شود . هر تعداد کنتاکت می تواند در یک رله ساخته شود . بنابراین یک رله می تواند مدارات مختلفی را در یک زمان کنترل نماید.
همانند کلید ها، کنتاکت های رله دارای حداکثر نرخ ولتاژ و جریان می باشند . اگر ابن نرخ ها افزایش داده شوند عمر کنتاکت شدیداً کاهش می یابد . رله ها همچنین دارای نرخ ولتاژ و جریان کمکی هستند . جریان کمکی مقدار جریان مورد نیاز بوبین برای عملکرد رله است . ولتاژ کمکی ولتاژ مورد نیاز برای تولید آن جریان می باشد .معمولاً ولتاژ اعمال شده حالت پایدار به بوبین رله یک چیز بیشتر از ولتاژ کمکی است . این وضعیت جریان کافی را برای عمل رله وقتی تحت نوسان واقع می شود مطمئن می سازد .
در رله های بزرگ جریان کمکی گاهی اوقات جریان گذرا نامیده می شود . وقتی بوبین بدون انرژی می گردد و هسته کشیده نمی شود ، فاصله هوای بزرگی در مدار مغناطیسی وجود دارد . فاصله هوائی موجب می گردد که امپدانس بوبین کم شود . وقتی که ولتاژ به بوبین اعمال گردد ، اجازه برقراری جریان زیادی را می دهد . همانطور که هسته به ترکیب مغناطیسی نزدیکتر می گردد ، فاصله هوائی کوچکتر شده و کاهش فاصله هوائی باعث افزایش امپدانس بوبین می گردد.
امپدانس بوبین موقعی به حد اکثر خود می رسد که هسته درست در جای خود قرار گرفته باشد. وقتی که هسته درست در جای خود قرار گرفت جریان نهائی جریان پایدار شده نامیده می شود . جریان بزرگتر وقتی که ابتدا بوبین تحریک می گردد جریان گذرا می باشد . جریان گذرا معمولاً 6 تا 10 برابر جریان پایدار است . نسبت واقعی جریان پایدار به جریان گذرا بستگی به طراحی رله دارد.
رله عمل متناوب یعنی تنها برای یک دوره بخصوصی از زمان تحریک می گردد. در خلال زمان رله خاموش بوده و بوبین انرژی گرمایی ایجاد شده را در زمان عبور جریان از بوبین تلف می نماید .
بسیاری کاربردهای صنعتی نیازمند این هستند که راه اندازی بدور از اپراتور واقع گردد . اما این امر با راه اندازی دستی امکان پذیر نیست . همچنین خیلی پردازش ها به کنترل اتوماتیک موتور ها نیازمندند و بدین منظور راه انداز دستی جوابگو نیست .
بدین لحاظ در این کاربرد ها ، راه اندازهای مغناطیسی موتور مورد استفاده قرار می گیرند.
راه اندازهای مغناطیسی معمولاً رله هایی هستند که با تغییر در اصول کار می کنند . عبور جریان از یک الکترومغناطیس تولید یک میدان مغناطیسی را می نماید . میدان ، هسته متحرک را جذب نموده و آنرا بالا می کشد . کنتاکت های رله به هسته متصل گشته و وقتی هسته کشیده شد بسته می گردند . همانند رله های ذکر شده ، راه انداز مغناطیسی موتور دارای یک ولتاژ و جریان کمکی می باشد که بزرگتر از مقدار مورد نیاز برای تحریک کردن راه انداز است .
امیدواریم مورد توجه شما قرار بگیرد )
رله های الکترو مغناطیسی (EMR )
رله ها بدون شک یکی از پر استفاده ترین ادوات کنترل در وضعیت می باشند . یک رله کلیدی است که به طریق الکتریکی عمل می نماید . رله به دو دسته تقسیم می گردند : رله های کنترل رله های قدرت . همچنین رله های خاص بیشتری موجود می باشند . رله های کنترل همان که از اسمشان پیداست برای کنترل مدارات قدرت پائین ویا دیگر رله ها پر استفاده ترین هستند . رله های کنترل در مدارات رله اتوماتیک به طور معمول یافت می شوند و در جائی است که یک سیگنال کوچک الکتریکی یک عکس العمل زنجیری متوالی توابع مختلف رله ها را قطع می نماید .
رله های قدرت گاهی اوقات کنتاکنور نامیده می شوند . رله قدرت ، اسب کار سیستم های الکتریکی بزرگ است . رله قدرت مقادیر بزرک قدرت را کنترل می نماید اما خودش با یک سطح قدرت کوجک و مطمئن عمل می نماید .بعلاوه برای افزایش اطمینان ، رله های قدرت هزینه را کاهش میدهند چرا که سیم های کنترل سبک از کلید کنترل به بوبین کنتاکتور قدرت وصل می گردند . رله های قدرت و کنترل یکسان دارای یک بوبین پیچیده شده دور یک هسته آهنی ، یک مجموعه از کنتاکت های ثابت و متحرک و بدنه می باشد .یک کلید معمولاً برای قطع و وصل جریان بوبین به کار می رود . وقتی جریان از بوبین عبور کند یک میدان مغناطیسی قوی ایجاد می گردد . این الکنرو مغناطیس هسته را می کشد و کنتاکت رله را برای ارتباط کنتاکت ثابت به پائین حرکت می دهد . حرکت فیزیکی هسته تنها با عبور جریان از بوبین واقع می شود . هر تعداد کنتاکت می تواند در یک رله ساخته شود . بنابراین یک رله می تواند مدارات مختلفی را در یک زمان کنترل نماید.
همانند کلید ها، کنتاکت های رله دارای حداکثر نرخ ولتاژ و جریان می باشند . اگر ابن نرخ ها افزایش داده شوند عمر کنتاکت شدیداً کاهش می یابد . رله ها همچنین دارای نرخ ولتاژ و جریان کمکی هستند . جریان کمکی مقدار جریان مورد نیاز بوبین برای عملکرد رله است . ولتاژ کمکی ولتاژ مورد نیاز برای تولید آن جریان می باشد .معمولاً ولتاژ اعمال شده حالت پایدار به بوبین رله یک چیز بیشتر از ولتاژ کمکی است . این وضعیت جریان کافی را برای عمل رله وقتی تحت نوسان واقع می شود مطمئن می سازد .
در رله های بزرگ جریان کمکی گاهی اوقات جریان گذرا نامیده می شود . وقتی بوبین بدون انرژی می گردد و هسته کشیده نمی شود ، فاصله هوای بزرگی در مدار مغناطیسی وجود دارد . فاصله هوائی موجب می گردد که امپدانس بوبین کم شود . وقتی که ولتاژ به بوبین اعمال گردد ، اجازه برقراری جریان زیادی را می دهد . همانطور که هسته به ترکیب مغناطیسی نزدیکتر می گردد ، فاصله هوائی کوچکتر شده و کاهش فاصله هوائی باعث افزایش امپدانس بوبین می گردد.
امپدانس بوبین موقعی به حد اکثر خود می رسد که هسته درست در جای خود قرار گرفته باشد. وقتی که هسته درست در جای خود قرار گرفت جریان نهائی جریان پایدار شده نامیده می شود . جریان بزرگتر وقتی که ابتدا بوبین تحریک می گردد جریان گذرا می باشد . جریان گذرا معمولاً 6 تا 10 برابر جریان پایدار است . نسبت واقعی جریان پایدار به جریان گذرا بستگی به طراحی رله دارد.
رله عمل متناوب یعنی تنها برای یک دوره بخصوصی از زمان تحریک می گردد. در خلال زمان رله خاموش بوده و بوبین انرژی گرمایی ایجاد شده را در زمان عبور جریان از بوبین تلف می نماید .
بسیاری کاربردهای صنعتی نیازمند این هستند که راه اندازی بدور از اپراتور واقع گردد . اما این امر با راه اندازی دستی امکان پذیر نیست . همچنین خیلی پردازش ها به کنترل اتوماتیک موتور ها نیازمندند و بدین منظور راه انداز دستی جوابگو نیست .
بدین لحاظ در این کاربرد ها ، راه اندازهای مغناطیسی موتور مورد استفاده قرار می گیرند.
راه اندازهای مغناطیسی معمولاً رله هایی هستند که با تغییر در اصول کار می کنند . عبور جریان از یک الکترومغناطیس تولید یک میدان مغناطیسی را می نماید . میدان ، هسته متحرک را جذب نموده و آنرا بالا می کشد . کنتاکت های رله به هسته متصل گشته و وقتی هسته کشیده شد بسته می گردند . همانند رله های ذکر شده ، راه انداز مغناطیسی موتور دارای یک ولتاژ و جریان کمکی می باشد که بزرگتر از مقدار مورد نیاز برای تحریک کردن راه انداز است .
نویسنده : م ل » ساعت 8:10 عصر روز چهارشنبه 86 مرداد 31
